Markant Mensinge – Ramen wassen in de slotgracht
- Museum Havezate Mensinge
- 3 minuten geleden
- 2 minuten om te lezen
Wie bij Havezate Mensinge naar binnen gluurt, ziet ze meteen: de hoge, slanke ramen met hun kleine ruitjes. Ze geven het huis niet alleen zijn statige uitstraling, maar waren in vroegere eeuwen ook een toonbeeld van welstand. Hoe meer glas, hoe groter de status.
Maar al dat licht en aanzien betekende wel een flinke klus; de ramen moesten worden schoongehouden. En dat was in een tijd zonder ladders, telescopische stelen of glasreiniger bepaald geen klein karweitje.
De dienstboden van Mensinge wisten daar wel raad mee. Voor de ramen aan de grachtkant stapten ze in een plat bootje en dobberden ze al poetsend langs de gevel. Gewapend met spons, zeem en een flinke dosis evenwicht gingen ze raam voor raam af, terwijl eenden nieuwsgierig toekeken en het water zachtjes tegen de boot sloeg.
En degenen die de ramen aan de voorkant van de havezate moest wassen, hadden weliswaar geen bootje nodig, maar wel een ander hulpmiddel; de koperen raamspuit.
Een slim 19e-eeuws apparaat dat werkte als een fietspomp. De spuit werd in een emmer schoon water gezet, waarna met een stevige druk op de hendel een krachtige straal water over het raam werd gespoten. Zo kon zelfs het bovenste deel van de hoge vensters bereikt worden zonder halsbrekende toeren op een trapje.
Met zulke uitvindingen —en een flinke portie spierkracht— hielden de dienstboden de havezate glanzend schoon, tot groot genoegen van de bewoners.
Ook tegenwoordig is het wassen van de ramen aan de slotgracht nog altijd een hele onderneming. In plaats van dienstboden in een wankel bootje komen er nu twee stoere glazenwassers met een lange ladder, die ze zorgvuldig plaatsen op de smalle stenen rand net onder het wateroppervlak. Omdat ze daarbij vaak tot óver hun knieën in het water staan, dragen deze moderne helden een heus waadpak.
Het blijft een precisiewerkje, maar wel een met uitzicht. Want terwijl het water glinstert en het huis in de zon fonkelt, krijgen de eeuwenoude ramen hun vertrouwde glans terug.
Sommige dingen veranderen, andere blijven wonderlijk hetzelfde.
Opmerkingen